Ne zamandır sizlerle paylaşmak istiyordum...
Her gün kursa giderken geçtiğim okul önündeki esef dolu manzaralar beni bu yazıyı yazmam için adeteta tetikledi...
Ağıza alınmayacak derece de çirkin küfürlerin sigarayla pekiştirilmesi vs...
Bir gençlik düşlüyorum; zifiri karanlıkta ak sütün içindeki ak kılı farkedecek kadar; gözü keskin, ince fikirli, ileri görüşlü ve atak...
Gençliğini eğlenmekle (eğlenmeyi; boşa vakit geçirmek ve oyalanmak niyetiyle kullandım yanlış anlaşılmasın) geçiren kimseler, muhakkak ihtiyarlığını ağlamakla geçirenler olacaktır.
Gençler; öyle bir çaba sarfetmelidir ki; Cumhuriyet; gerek sizler gerekse sizden sonrakiler için dikenli yollardan arınmış gül bahçesi olsun...
Bizler biliyoruz ki; gençliğinde bilgi ağacını dikmeyenlerin, ihtiyarlığında gölgesinde barınacak bir ağacı olmayacaktır. Lakin gençliğimizin kıymeti anlaşılamıyor ihtiyarlık başa gelmeyince...
Öyleyse hiçbirşey son bulmadan, gençlik elde bir kuştu kanatlanıp uçtu dememek için öğrenmeye ve öğretmeye zaman ayırmalıyız ki bizlerden bahtiyarı olmasın ve geleceğimizi güvenilir ellere teslim etmenin haklı gururunu bizler de bir nebze olsun yaşayabilelim...
Bu sayede de milletimiz ve devletimiz ilalebet ayakta payidar kalabilsin...
Bu da bir an önce kolları sıvamakla olacaktır. Gençlik batının; esrarkeş, batak kokan, asi, filtresiz havasından, paçavra kıyafetleiyle süslü delimsek hallerinden, sorumsuz gidişatından sıyrılmalıdır; tıpkı elmasın kömürden süzülüp ayrıldığı gibi...
Herkezce malumdur ki; yenilikleri, medeniyeti bu gibi hallerde arayanların sonu acı ile biten hüsrana sebebiyet vermektir. Çağın getirdiği her türlü ileri görüşlü yeniliklerle dolu bilim ve teknolojisini en güzel biçimde başarı ile uygulamalı, geçmişin kültürünü, maneviyatını, özbenliğini yitirmeden, çağı aydınlatan, doğruluk ilkesini benimseyen, mükemmel, örnek gençlik olunmalıdır diye düşünüyorum...
Her karış toprağı şehit kanıyla yoğrulan eşsiz cevher parçası vatanımızı ilalebet müdafa ve muhafaza etmeliyiz ; bu da bizim damarlarımız daki asil kanda mevcut...
Bu güç ve potansiyel gençlerimiz de var bunu biliyorum sadece işlendikleri eller ve özenti onları bu hale getirdi...
Biz yetişkinler de biraz daha hoşgörülü, samimi ve değer verici olursak gençlerimizi tekrardan kazanmak hiç de zor olmayacaktır...
Eleştirilerimiz; yıkıcı, yıpratıcı, ezici değil de; yapıcı, yüreklendirici ve şevkat dolu olsun...
En azından deneyelim; ne kaybederiz ki?
Resmi yorumsuz sizlerle paylaşıyorum ve gençlerimizin bayramını kutluyorum...
1915 Çanakkale gençler cemiyeti...
