ÇOCUKLARIMIZ...

Sevgili Dostlar; son birkaç gündür oğlum ve birkaç veli yüzünden sıkıntılı günler yaşamaktayım...
Birkaç velimizin ceviz kabuğunu (kızımı ittirmiş, çorapları kirlenmiş ve kulaktan dolama çocukların ağzından kuru bilgilerle ) doldurmayacak meselelerden oğlumu bana şikayet etmeleri beni ziyadesiyle üzmüş durumda...
Yine bir veli beni yolda çevirip; oğlun kızıma bu senin gerçek annen değil! bunlar senin gerçek ailen değil gibi sözler sarfettiğini, bacaklarını tekmelediğini söyledi bunun üzerine ben kendisinin çocuğuna bu olayı okulda gayet nazik ve sevecen bir şekilde sorduğum da çocuk bana; hayır teyzeciğim yok öyle birşey diyor! siz olsanız benim durumum da nasıl davranırdınız arkadaşlar?
Niye üzmüş durum da çünkü; benim oğlum bu tür ufak tefek meseleler gibi değil sık sık dayak yiyen bir çocuk; buna sebep biz ebeveynlerinin sana vurana sen de vur diye eğitmeyip sana vurana karşılık verme fakat kendini koru diye eğitmemiz midir bilinmez!
Okulların kapanmasına iki ay kalmasına rağmen bir gün gidipte dayak yediği çocukların velilerine(iyi kötü her ailenin evlatlarına terbiye verdiğini düşüdüğümden) şikayette bulunmamışımdır; ben şahsen çocuların sorunlarını birbirlerine zarar vermedikleri sürece kendi araların da çözmesinden yanayım, çocuktur kavga eder iki dakika sonra barışır öğle değil mi arkadaşlar? yanlış mı düşünüyorum yoksa?
Bu konuyu sizlerle paylaşıp paylaşmama konusun da sizleri sıkmamak adına tereddütte kaldım ve sonun da paylaşmaya karar verdim!
Oğlum hareketli ve rencide edildiğin de sinirli bir çocuk bunu inkar etmiyorum!(en fazla oturu sinirinden ağlar) fakat asla zarar veren bir çocuk değil! sınıfımız da haylaz denebilecek iki çocuğumuz var; bu çocukların popüler olduğu sanılmasından mıdır mıdır? bilinmez etkileri altında kalıyor ve zaman zaman o iki çocuğumuza ayak uydudabiliyor; geçenler de diğer sınıfın kapısını tekmeleyen ve sonra kaçan bu iki arkadaşıyla dolaşan oğlum okkanın altına gitmiş pisi pisine; tekmeleyen çocuklar kaçıyor bizim oğlan yakalanıyor karşı sınıfın öğretmeni tarafından ve kafasına vurulup müdür yardımcısına götürülüyor; çocuk ben yapmadım dese de nafile yakalanan kendisi(bunu da diğer arkadaşlarından öğreniyorum) bir çocuğumuzu velimiz okuldan almış durum da ( çözüm müdür bilinmez!)
Biz ebeveynleri olarak elimizden gelen eğitimi vermeye çalışdığımızı düşünüyorduk;inanın yerlere çöp atmayacak kadar itinalı yetiştirdik biz onu...
Şikayetlerden önce yani perşembe günü; oğlum ve sevdiği bir arkadaşı faaliyet makaslarıyla kılıç oyunu oynarken benim oğlum yanlışlıkla diğer çocuğun parmağını kesiyor ve parmağı kesilen çocuğun annesine gidiyorum özür dilemek için; çok üzüldüğümüzü, olmasını istemediğimiz bir durum olduğunu söylüyorum( hatta oğlum anne katil olucam diye öyle korktum ki diyor!) ve kadın gayet olgunlukla olur bunlar çocuklar arasın da diyor; çocuklarımız karşılıklı uyarıp( kesici aletler konusun da ) medenice ayrılıyoruz...
Hal böyleyken; kazara da olsa parmağı kesilen çocuğun annesi şikayete gelmediği halde nasıl oluyor da ufak tefek meseleler yüzünden bana geliniyor anlamış değilim!
Halbu ki bana gelmeden önce ilgili birer ebeveyn olarak kızlarına oğlumun özür dileyip dilemediğini sorsalar dı gerek bile kalmıyacaktı bu tür gereksiz konuşmalara...
Çünki oğlum özürünü dilemiş şekerini dağıtmış ve üzerine düşen ne ise yapmış...
En çok da içerlediğim nokta; ufak tefek meselelerde olsa oğluma özür dilemenin kendisini yücelteceğini asla küçük düşürmeyeceğini öğütlemiş bir anne olarak dayak atan çocukların velilerin den ve kendilerinden bir kerecik bile özür dileme olayını göremedik!
Ben bu kadar hassas davranırken çocuklar ve veliler konusun da; diğer bazı veliler niye bu kadar duyarsız ve karalama peşin de anlamıyorum!
Fazla dallandırıp budaklandırmak istemediğimden konuyu bura da kesiyor ve önerilerinizi bekliyorum...
Sevgiyle ve de muhabbetle...